حجت الاسلام والمسلمین امیر علی حسنلو مدیر گروه تاریخ و سیره مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه‌های علمیه در گفت‌وگو با قدس آنلاین گفت: روز عرفه جایگاه مهمی در آداب و مناسک دینی بخصوص در مناسک حج دارد. محل عرفه جایی است که براساس روایات حضرت آدم در این مکان از گناه خود توبه کرده است، به همین جهت یکی از وجوه تسمیه نامگذاری این رو توجه خاص خداوند به همه انبیای الهی است. به این دلیل است که در  سیره انبیا و پیامبر(ص) به این روز و محل عرفه اهمیت خاصی داده شده است و دعا و تضرع به درگاه خدا در روز عرفه بسیار مهم است.

وی دراین باره افزود: براساس روایتی از امام سجاد علیه السلام روز عرفه از فضیلت بالایی برخوردار است. امام سجاد علیه السلام درباره اهمیت این روز فرمودند: حاجت خواستن در روز عرفه از دیگران مکروه است چرا که خداوند پس از توبه و استغفار نیازهای بندگان را برآورده می‌کند. احیا و شب زنده داری در روزعرفه، قرائت دعای عرفه، روزه گرفتن و اعتراف به گناهان از جمله اعمال مستحبی در روز عرفه است.

کارشناس مسائل دینی اظهار داشت: اعمال اشاره شده در روایات دینی در روز عرفه نشان دهنده آن است که در روز عرفه در ماه ذی‌الحجه همانند شب قدر است و روز بسیار مهمی در پذیرش دعا است. دعای عرفه ما را با ابعاد حقیقی توحید، شناخت خود و شناخت خداوند آشنا می‌کند. در متن دعای عرفه بر انفاق دادن در راه خداوند تأکید شده است، حل گرفتاریهای اقتصادی و صدقه دادن در روز عرفه بسیار تأکید شده است. امام رضا علیه السلام در روزعرفه تمامی اموال خود را یک جا بین فقرا تقسیم کرد. قطعاً مضامین دعای عرفه به معنای دست برداشتن از روندهایی است که جامعه را به سمت تباهی پیش می برد، رفتاری مانند احتکار، انفاق ندادن یا بی‌توجهی به گرفتاریهای جامعه و....

استاد حوزه خاطر نشان کرد: پایبندی به مضامین دعا حمایت از محرومان دراین ماه است. انسان پایبند به توحید و معتقد به روز جزا با قرائت دعای عرفه می‌تواند به انسانی پاک و وارسته تبدیل شود که جامعه را از زشتی‌ها پاک کرده، به گسترش فضائل انسانی کمک کند.با خواندن دعای عرفه در هر سال باید به این مهم برسیم که عمر با شتاب در گذر است بنابراین خداباوری است که تنها راه اصلاح جامعه و کاهش  مفاسد اجتماعی و اقتصادی خواهد بود.

انتهای پیام/